از جمله معیار‌های موجود برای تایید صلاحت کشور‌ها جهت میزبانی جام جهانی می‌توان از کیفیت استادیوم‌ها نام برد. مبلغ درآمد اصلی فیفا از پخش تلویزیونی، فروش بلیت و بازاریابی حاصل می‌شود. در کنار آن، فیفا هر دوره بودجه ای را به پوشش هزینه‌های کلی برگزاری مسابقات اختصاص خواهد داد. برای سال 2022، فیفا حدود 1 میلیارد و 700 میلیون دلار از جمله 440 میلیون دلار مبلغ جایزه کلی تیم‌ها را به قطر پرداخت. انتظار می‌رود جام جهانی 2022 قطر مبلغ 4 میلیارد و 700 میلیون دلار درآمد برای این کشور در بر داشته باشد.
فرایند ارائه پیشنهاد میزبانی جام جهانی می‌تواند تا ده سال طول بکشد. یک کشور باید در قالب یک پیشنهاد کامل و مفصل فهرستی از دلایل منطقی و چگونگی کمک این طرح به رشد و پیشرفت بهتر فوتبال در جهان را به نهاد فیفا عرضه کند.
این رقم تقریبا پنج برابر مجموع مبلغی است که برای بزرگ ترین رویداد فوتبالی در جهان از سال 1990 تا 2018 هزینه شده است. با این وجود چنین حرکتی ممکن است نقاط منفی قابل توجهی برای کشور میزبان به دنبال داشته باشد. پرداخت هزینه‌های بیش از حد برای زیرساخت‌ها و استادیوم‌ها بدهی‌های فراوانی را به بار آورده و پس از پایان جام جهانی، ساخت و ساز‌هایی که کاربرد چندانی ندارند، بی استفاده باقی خواهند ماند.
میزبانی جام جهانی می‌تواند از نظر گردشگری، تجارت خارجی، اشتغال و پتانسیل لازم برای رشد و توسعه فرصت‌های جدیدی را پیش روی کشور میزبان قرار دهد اما احتمالا برای کشور برگزار کننده پر هزینه خواهد بود. جام جهانی 2022 قطر نیز حدود 229 میلیارد دلار برای این کشور هزینه در پی داشته و جام جهانی اخیر را به گران ترین مسابقات ورزشی در همه ادوار تاریخی در دنیا تبدیل کرده است.
کشور‌های میزبان جهت کسب درآمد متکی به تاثیرات مثبت اقتصادی ناشی از برگزاری مسابقات هستند. در این میان به هیچ وجه نمی‌توان از تاثیرات مثبت اقتصادی کوتاه مدت و بلند مدت برگزاری جام جهانی بر روی کشور‌های میزبان گذشت. توسعه صنعت گردشگری، افزایش میزان اقامت در هتل، کارآفرینی، افزایش درآمد رستوران‌ها و پیشرفت و ترقی کسب و کار‌های محلی نمونه‌هایی از منافع حاصل از برگزاری چنین بازی‌های بزرگی در یک کشور به شمار می‌روند اما برخی کشور‌ها به دلیل عدم وجود زیرساخت‌های لازم برای برگزاری بزرگ ترین تورنمنت فوتبال در سرتاسر جهان بدهی‌های هنگفتی را متحمل خواهند شد.
www.cnbc.com