www.amp.theguardian.com
من دریاچه ارومیه هستم
منبع: http://mbanews.ir/%D8%AA%D8%A8%D9%84%DB%8C%D8%BA%D8%A7%D8%AA/3092-I-am-Lake-Urmia.html
دریاچه ارومیه واقع در شمال غربی ایران در حال تبدیل شدن به نماد ملی تخریب محیط زیست می‌باشد که همین مساله حساسیت و آگاهی عمومی را برانگیخته است. کمپین «من دریاچه ارومیه هستم» که در سال‌های اخیر راه اندازی شده یک نمونه تلاش مردمی برای جمع آوری یک میلیون امضاء جهت تشویق سازمان ملل متحد به بحث و گفنگو درباره راه‌های احیاء این دریاچه نمک به حساب می‌آید که از دهه 1970 میلادی تاکنون 90 درصد از مساحت خود را از دست داده است.
کمپین «من دریاچه ارومیه هستم» در رسانه‌های اجتماعی به مساله حفظ محیط زیست در ایران می‌پردازد.
سد‌ها، به طور خاص به عنوان نماد توسعه، قدرت سیاسی و قدرت بین المللی در سرتاسر جهان شناخته می‌شوند. یکی از عوامل مهم نابودی تدریجی دریاچه ارومیه تداخل در جریان طبیعی ورود آب به دریاچه توسط بیش از 50 سد احداثی است. این آسیب با برداشت بی رویه آب، آبیاری پر مصرف و استفاده ناپایدار از کود‌ها در سال‌های اخیر تشدید شده است.
ایران از سندروم «ماموریت هیدرولیک» رنج می‌برد، وضعیتی که در ان کشوری سعی می‌کند منابع آب داخلی را با هدف تامین تقاضا از طریق انجام یک سری اقدامات کوته بینانه دستکاری کند.
همکاری با شرکای بین المللی برای احیای دریاچه ارومیه محدود اما همچنان ادامه دارد. مهم تر از همه برنامه توسعه سازمان ملل متحد، مشارکت وزارت محیط زیست ایران و دولت ژاپن در قالب یک پروژه مشترک در سال‌های گذشته است که آموزش کشاورزان محلی در مورد شیوه‌های کشاورزی پایدار، کاهش مصرف آب از طریق بهبود در زمینه بهره وری و تامین کود‌های بهبود یافته و ایمن تر از قبل را در بر می‌گیرد.
هشتگ «من دریاچه ارومیه هستم» کم کم در شبکه‌های اجتماعی تبدیل به یک ترند شد. رضا کیانیان یکی از اولین کسانی بود که با حضور پر رنگ در اینستاگرام از هموطنان ایرانی خود خواست تا مسئولیت این دریاچه را بر عهده بگیرند.